Roofmijt tegen bloedluis bij gevogelte

Bloedluizen houden zich vaak schuil in kippenhokken, legnesten en voerbakken. Ze zijn dol op het bloed van kippen, duiven, kanaries en parkieten.

Bloedluizen zijn eigenlijk nooit alleen. Hoe groter de plaag, hoe groter de risico’s voor jouw gevogelte. Door bloedarmoede hebben je vogels veel minder weerstand en zijn ze vatbaarder voor andere ziekten of plagen. Ook hebben ze meer stress, verminderde eetlust en verminderde eiproductie. Bloedluizen bezorgen ook enorme jeuk. Vogels pikken zichzelf, met grote kale plekken tot gevolg.

Overdag houdt de bloedluis zich schuil in het kippenhok of in de volière; in kieren en spleten, onder zitstokken, onder legnesten of voerbakken, en in het strooisel. Kortom: je moet goed zoeken om ze te zien. ’s Nachts gaat de bloedluis op jacht en voedt zich met het bloed van slapende kippen.

Bloedluizen leven één tot twee maanden, maar legt in die periode tot wel 2.500 eitjes. Zeker wanneer het warm en vochtig is kan dit uitgroeien tot een enorme plaag. In een paar weken tijd kunnen bloedluizen zich tot wel honderd keer vermenigvuldigen.

Wat zijn roofmijten?

Roofmijten zijn kleine, lichtbruine beestjes van ongeveer één millimeter. Ze leven ongeveer zes weken en eten in deze periode enkele honderden bloedluizen, zo’n vijf per dag. Roofmijten zijn niet schadelijk voor je gevogelte.

Houd het hok goed schoon!

Hoe vuiler het hok, hoe groter de kans op bloedluizen. Houd het hok goed schoon en zorg voor zo weinig mogelijk naden en kieren, met name in de plaatsen waar de vogels zich nestelen, zoals slaap- en nestplaatsen en broedplaatsen.

Als je roofmijt bestelt, ontvang je het volgende in je brievenbus:

• Een zakje met mijten in strooivorm. In dit strooisel zitten de eitjes, nimfen en volwassen exemplaren van de roofmijt.
• Duidelijke instructies op papier, Nederlandstalig

Lees de instructies aandachtig door!